دانشآموخته کارشناسی حقوق و معارف اسلامی. جامعة المصطفی العالمیه-نمایندگی خراسان
چکیده
همگام با پیشرفت علمی جوامع بشری و دستاوردهای بدیع و جدید انسان در حوزههای مختلف علمی و بهویژه در حوزه درمان ناباروری و تلقیح مصنوعی، تدوین احکام و قوانین نوین فقهی و حقوقی متناسب و همچنین اطلاع و آگاهی از این قوانین بسیار ضروری است، زیرا در صورت عدم آگاهی ممکن است اشکالات شرعی، آسیبهای روانی و اجتماعی جبرانناپذیری برای والدین و فرزندان حاصل از آن ایجاد کند، ازاینرو اطلاع از احکام فقهی و حقوقی تدوینشده در این حوزه همچون جواز و حرمت انواع تلقیح مصنوعی، احکام حقوقی طفل حاصل از بارداری با تلقیح مصنوعی همانند هویت فرزند حاصل از اهدای جنین، توارث، حضانت، نسب و... بسیار بااهمیت است.
نگارنده پژوهش پیش رو تلاش کرده است به شیوه توصیفی و کتابخانهای ضمن بیان کلیات احکام حقوقی و فقهی تدوین شده در حوزه تلقیح مصنوعی، به بررسی فقهی و حقوقی شکلهای مختلف تلقیح مصنوعی و احکام فقهی و حقوقی کودکان حاصل از لقاح مصنوعی به شیوههای رحم مصنوعی و جنین اهدایی بپردازد. در ادامه تلاش کرده به شکل اجمالی برخی از مهمترین احکام متواتر بر کودکان حاصل از تلقیح مصنوعی که مورد مناقشه فقها و حقوقدانان بوده را بررسی کند. بهطورکلی از نظر حقوقی و شرعی تلقیح مصنوعی با اسپرم شوهر مشکلی ندارد و از نظر نسب و سایر موارد حقوقی و شرعی مورد تأیید است و فرزندی که بدین صورت به دنیا میآید متعلق به زن و شوهر است و دارای نسب صحیح و مشروع است