قرآن کریم.
نهج‌البلاغه.
ابن‌اثیر، ابوالسعادات. (۱۹۶۹). جامع الاصول. (بشیر عیون، تحقیق). بیروت: مکتبه الحلوانی، دارالفکر.
ابن‌اثیر. (۱۳۶۴). النهایه فی غریب الحدیث. ج. ۱. قم: مؤسسه اسماعیلیان للطباعه والنشر والتوزیع.
ابن‌قدامه مقدسی، عبدالله بن احمد. (بی‌تا). المغنی. ج. ۵. بیروت: عالم الکتب.
ابن‌منظور. (۱۹۸۸). لسان العرب. ج. ۵، ص. ۱۳۲. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
ابن‌منظور. (۱۴۰۵ق). لسان العرب. ج. ۲. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
احمدسیاح. (۱۳۹۰). فرهنگ جامع نوین. ج. ۳. (المنجد، ترجمه). تهران: انتشارات اسلام.
انصاری، مرتضی. (۱۳۸۰). مکاسب. ج. ۴. قم: لجنه تحقیق تراث الشیخ الاعظم.
انصاری، مسعود؛ طاهری، محمدعلی. (۱۳۸۸). دانش نامه حقوق خصوصی. ج. ۳. تهران: انتشارات جنگل.
بیهقی، ابوبکر. (۱۹۹۱). معرفه السنن والاثار. ج. ۹. دمشق: دار القتیبه.
الحسینی زبیدی، مرتضی. (۱۴۱۴ق). تاج العروس. ج. ۳. بیروت: دارالفکر.
خوانساری، سیداحمد. (۲۰۱۰). جامع المدارک. ج. ۲. بیروت: مؤسسه التاریخ العربی.
دهخدا، علی‌اکبر. (۱۳۷۳). لغت نامه دهخدا. تهران.
روحانی، سید محمد صادق. (۱۳۷۶). منهاج الفقاهه. ج. ۴.
روحی البعلبکی. (۱۳۷۰). فرهنگ فارسی عربی. ج. ۱. تهران: امیرکبیر.
سبحانی، جعفر. (۱۴۲۱ق). تحریرالاحکام الشرعیه. ج. ۴. قم: مؤسسه امام صادق.
سید علی. (۱۴۳۱ق). ریاض المسائل. ج. ۵. قم: مؤسسه نشر اسلامی.
شربینی، شمس الدین محمد. (۲۰۱۱). مغنی المحتاج. ج. ۲. بیروت: دارالکتب العلمیه.
شهید الثانی، زین‌الدین بن علی. (۱۳۷۷). مسالک الافهام. ج. ۱۲. قم: مؤسسه معارف اسلامی.
علامه حلی، یوسف ابن المطهر. (۱۴۱۷ق). قواعد الاحکام. ج. ۲. قم: مؤسسه النشر الاسلامی.
فرمان تقنینی، قانون تنظیم امور زمین‌داری، (مادۀ ۳، بند ۵۷، شماره ۱۲۵۴). (۱۳۹۵). (افغانستان).
فهیمه ملکزاده. (۱۳۹۵). دانش نامه حقوق خصوصی مدنی. ج. ۴. تهران: انتشارات مجد.
قانون تنظیم امور زمین‌داری، مادۀ ۳. (۱۳۹۵). (افغانستان).
قانون زمین شهری، مادۀ ۳. (۱۳۶۶). (افغانستان).
قانون علف‌چر، مادۀ دوم. (۱۳۴۹). (افغانستان).
قانون نحوه واگذاری و احیاء اراضی. (۱۳۵۸). (افغانستان).
مرغینانی، برهان الدین ابی الحسن علی بن ابی بکر. (۲۰۰۴). الهدایه. ج. ۳-۴. بیروت: دار احیاء تراث العربی.
معین، محمد. (۱۳۸۰). فرهنگ فارسی معین. ج. ۴. تهران.
میرزایی، علیرضا. (۱۳۹۰). قوانین و مقررات اراضی. ج. ۱. تهران: انتشارات بهنامی.
نجفی، محمد حسن. (۱۳۸۵). جواهر الکلام. ج. ۳۸. تهران: دارالکتب اسلامیه.
)